جنبه خطرناک ترین سانتریفیوژ، مجموعه های چرخش است. شایع ترین نوع حادثه سانتریفیوژ ناشی از عدم تعادل بار، یا استفاده از سطل ها به درستی است. اگر روتور سانتریفیوژ ضعیف متعادل باشد، و هیچ مانع قوی وجود ندارد، بقایای می توانند از بین بروند. در نتیجه، مهمترین ویژگی ایمنی یک مانع قوی بین قطعات چرخشی برای جلوگیری از انهدام در آزمایشگاه است.
خطرات مرتبط با عملکرد سانتریفیوژ ها را می توان در سه دسته بندی در نظر گرفت: مکانیکی، بهداشت و آتش و شیمیایی.
خطرات طبیعی مرتبط با ماشین آلات متحرک در استفاده از سانتریفیوژ ها وجود دارد. علاوه بر این، خطرات ناشی از انرژی جنبشی بالا استفاده می شود و سنگین بودن کاسه یا سبد چرخش با سرعت بالا است. شکست مکانیکی می تواند منجر به خروج قطعات فلز یا تولید جرقه ها و گرما ناشی از اصطکاک شود.
اگر از تعادل خارج شود، یک فروش سانتریفیوژ آزمایشگاهی دارای درجه خاصی از ارتعاش است. با این حال، یک ماشین که بیش از حد از تعادل می تواند منجر به تماس با فلز بر روی فلز، جرقه و نقاط داغ محلی شود. لرزش طولانی مدت می تواند منجر به خستگی فلزی در تناسب اندام شود، منجر به بخش عمده ای از ماشین آلات می شود. سانتریفیوژ های نیمکت “پیاده روی” از نیمکت به علت ارتعاش می توانند، اگر به شدت به فولاد سازی در سطح بالا متصل شود، باعث ایجاد مشکلات ساخت ساختمان می شود.
در نهایت خطر بسته به نوع سانتریفیوژ و استفاده از آن متفاوت است.
سانتریفیوژ های کوچکتر و کندتر سر خود را طراحی کرده اند تا ذخیره انرژی زیادی را حفظ کنند. به عنوان یک نتیجه، در استفاده عادی این یک خطر قابل تحمل را نشان می دهد. با این حال، با سانتریفیوژ های بزرگتر (از جمله سانتریفیوژهای فوق العاده)، اگر هیچ کنترل وجود نداشته باشد، احتمال وقوع حادثه احتمال دارد و پیامدهای آن به احتمال زیاد مضر است و منجر به ریسک قابل توجهی می شود.
